کنترل عفونت در دندانپزشکی تنها یک الزام قانونی نیست، بلکه مستقیما با سلامت بیمار و تیم درمانی در ارتباط است.
بسیاری از دندانپزشکان به استریل کردن ابزار ها اکتفا می کنند، اما کمتر به تست های دوره ای و اطمینان از عملکرد صحیح تجهیزات استریل توجه می شود. در این مقاله به اهمیت تست های کنترل عفونت و انواع رایج آن ها در تجهیزات دندانپزشکی می پردازیم.
حتی بهترین دستگاه اتوکلاو یا تجهیزات استریل در صورت استفاده نادرست یا نقص فنی، نمی توانند استریلیزاسیون کامل را تضمین کنند.
تست های دوره ای کمک می کنند:
این تست دقیق ترین روش ارزیابی عملکرد اتوکلاو است.
در آن از اسپور باکتریایی مقاوم به حرارت استفاده می شود. اگر پس از استریل، اسپورها زنده بمانند، نشان دهنده نقص در عملکرد دستگاه است.
توصیه می شود حداقل هفته ای یک بار انجام شود.
این تست با استفاده از نوارها یا برچسب های حساس به حرارت و بخار انجام می شود.
تغییر رنگ نشان می دهد که که ابزار در معرض شرایط مناسب استریل قرار گرفته، اما تضمین کننده کشتن همه میکروب ها نیست.
تست هلیکس مخصوص بررسی نفوذ بخار به ابزراهای توخالی مانند هندپیس و آنگل است.
در این روش یک کپسول تست با نوار شیمیایی در انتهای لوله قرار می گیرد تا مطمئن شویم بخار به عمق ابزار نفوذ کرده است.
بی توجهی به تست های کنترل عفونت می تواند باعث:
کنترل عفونت موثر تنها به شستن و استریل ابزارها محدود نمیشود.
تست های بایولوژیک، شیمیایی و هلیکسستون اصلی اطمینان از عملکرد صحیح تجهیزات استریل هستند.
با رعایت این فرآیندها، نه تنها سلامت بیماران تضمین می شود، بلکه اعتبار حرفه ای دندانپزشک نیز ارتقا پیدا می کند.
