خیلی وقت‌ها دندان‌پزشکان از این گلایه می‌کنند که «دستگاه تازه خریدم ولی زود خراب شد».
اما آیا همیشه مقصر تولیدکننده است؟ یا ماجرا پیچیده‌تر است؟
در این مقاله سراغ ۷ واقعیت پنهان می‌رویم که دانستن آنها می‌تواند نگاه شما را به خرید و نگهداری تجهیزات تغییر دهد.
خیلی از خرابی‌ها به دلیل شرایط نصب یا استفاده‌ی اشتباه رخ می‌دهند. مثلاً یونیتی که در محیط مرطوب بدون تهویه قرار دارد، حتی اگر بهترین برند باشد، دچار پوسیدگی زودرس می‌شود.
راهکار: قبل از خرید و نصب، شرایط محیطی و جوی مطب هم باید توسط تکنسین بررسی شود.
اغلب مطب‌ها فکر می‌کنند «تا خراب نشد، دست بهش نزنیم». در حالی که تجهیزات دندانپزشکی بر اساس چرخه‌ی سرویس طراحی می‌شوند.
کمپرسور بدون تخلیه آب، اتوکلاو بدون تست‌های دوره‌ای یا هندپیس بدون روغن‌کاری… همه محکوم به خرابی زودرس‌اند.
استفاده از آب مقطر بی‌کیفیت در اتوکلاو، مواد ضدعفونی غیراستاندارد در کراشوار، یا کارتریج‌های غیر اصل در هندپیس‌ها می‌تواند عمر دستگاه را نصف کند.
بعضی برندها شبکه خدمات قوی ای ندارند. در نتیجه قطعات یدکی به‌سختی پیدا می‌شود و دستگاه ماه‌ها بلااستفاده می‌ماند.
انتخاب برند فقط بر اساس قیمت یا ظاهر دستگاه، یک ریسک جدی است.
خیلی از دستیارها طرز صحیح کار با دستگاه‌ها را نمی‌دانند. فشار بیش از حد روی هندپیس، استریل غلط ابزار یا جابجایی نادرست سنسور تصویربرداری، می‌تواند خسارت‌های میلیونی به‌جا بگذارد.
برخی دستگاه‌ها کپی غیررسمی برندهای معتبرند. ظاهر شبیه است اما کیفیت قطعات داخلی زمین تا آسمان فرق دارد. این دستگاه‌ها معمولاً ارزان‌ترند ولی عمر کوتاهی دارند.
بسیاری فقط به قیمت خرید نگاه می‌کنند. درحالی‌که هزینه کل شامل سرویس دوره‌ای، قطعات یدکی، مواد مصرفی و حتی زمان از کار افتادن دستگاه است.
خرابی زودرس تجهیزات همیشه به خاطر «بی‌کیفیت بودن» دستگاه نیست؛ مجموعه‌ای از عوامل محیطی، مصرفی، نیروی انسانی و خدمات نقش دارند.
اگر دندان‌پزشکان این واقعیت‌ها را بشناسند، انتخاب‌های هوشمندانه‌تری خواهند داشت و از هزینه‌های پنهان و استرس‌های کاری در امان می‌مانند.
